‘Ondernemend leren’
Leren fietsen. Och, dat arme kind. Volledig over de rooie en in paniek.
En dan heb ik het over mijzelf. In mijn jongere jaren.
Ik straalde denk ik doodsangst uit op het moment dat ik moest leren fietsen. Zonder zijwieltjes. Ik was zo ongelofelijk bang om te vallen…
Tot zover zal er mogelijk enige herkenning kunnen zijn.
Maar dan een confession: mijn angst om te vallen heeft mij ervan weerhouden, om tot op de dag van vandaag, nog nooit, echt nog nooit, iemand achterop mijn fiets te hebben vervoerd…
Ik weet van mijzelf dat het kleine meisje in mij regelmatig bang is iets nieuws te leren. Het leren van kennis dat vind ze niet zo’n probleem. En in de leerstand als toeschouwer, dat is ook meer dan comfortabel. Maar iets leren door het zélf te doen. Ai. Daar begint ze liever niet aan. Ze wil het al kunnen. Een kwestie van het wel willen zijn, maar niet willen worden.
Toch heb ik geregeld te horen gekregen dat men mij ‘moedig’ vindt.
Snappend, dat dit alles zegt over hun referentiekader. Over wat zíj als spannend ervaren en mij toch zien doen.
Maar blijkbaar was datgene pássend bij míj. Blijkbaar kon ik daar wel mijn comfortzone oprekken, kon ik leren, omdat het oncomfortabel was maar toch paste binnen míjn kernwaarden.
Daar zit het verschil; tussen je comfortzone en de zone van je kernwaarden.
Als je dát verschil ziet tussen je comfortzone, waarin je het liefst alles bij het oude wil houden, en je kernwaarden die je kunnen uitdagen nieuw gedrag te oefenen, dan kun je ook kiezen.
- Valt het buiten je comfortzone en binnen je kernwaarden: go for it!
- Valt het buiten je comfortzone en buiten je kernwaarden: don’t do it.
En daarom heb ik voor 2023 een jaarthema geformuleerd: ‘Lerend ondernemen’.
Als steuntje in de rug. Als richtingaanwijzer. Om een keuze te hebben iets nieuws wél op te pakken. Maar alléén als het past binnen mijn kernwaarden.
En in de eerste maand van het jaar heeft het nu al zijn uitwerking:
- Zojuist heb ik mij ingeschreven voor de Feminiene massagedag van @richelle en @jannekerobers om een bekkenmassage te leren geven en te ontvangen. Van vrouw tot vrouw. Van bekken tot bekken.
- Eind februari start ik met een borstcrowlcursus. Heerlijk in het water, al spetterend een nieuwe techniek leren.
- Vanaf maart zal ik als mede-coach van het TopTraject bij Jawi Bakker ook mijn plek als begeleider meer en meer innemen. Van ondersteunende rake interventies en veilig aanwezig zijn, naar zélf voor de groep staan en het begeleiden van de systemische oefeningen, opstellingen en meditaties.
- Deze maand ben ik gestart met de Opleiding Familieopstellingen bij het Instituut voor systemisch werk. Al diverse keren heb ik opstellingsdagen bijgewoond en zelf ondervonden. Nu heb ik mij aangemeld bij diverse oefengroepen, om de ambacht zelf onder de knie te krijgen.
- En dan het ondernemers vak leren. Ook daar komen dingen om de hoek kijken, die helemaal nieuw voor mij zijn en waar ik soms het liefste van wegblijf. Neem bijvoorbeeld de boekhouding… Zowaar, begin ik daar ook dingen voor te regelen.
Ik vertrouw erop dat ik uit bovenstaande leringen ga halen die voor mij belangrijk zijn. Uit mijn comfortzone, binnen mijn kernwaarden.
En als het mij dan toch te heet onder de voeten wordt, als het bange meisje in mij stress ervaart en wil opgeven…omdat ze bang is om te vallen…
Dan hoop ik tegen haar de beruchte en liefdevolle woorden van Jan Geurtz te kunnen zeggen:
‘Ach, geeft niks, mag best’
&
‘Stap maar weer op de fiets en blijf doortrappen’.
