Het blijft soms een zoektocht wat bij je past en wat niet bij je past. Het zou soms zo fijn zijn als we een eigen kompas hebben om te weten waar onze aandacht en energie naar toe wil gaan. Na een lange ochtend tientallen keren dezelfde gedachtes in mijn hoofd te hebben belicht, was er voor mij vandaag maar één vraag nodig om heel snel te weten wat goed bij mij past, en wat niet.
Op het moment dat ik vastloop, weet ik inmiddels dat ik er goed aan doe om mijn sneakers aan te trekken, de deur achter mij dicht te laten vallen en mijn favoriete park in te lopen. Zo ook vandaag liep ik over een zacht glooiend pad tussen de grazende paarden. Ik loop twee natuurgenieters tegemoet, zo op het eerste oog lijkende een schoonmoeder met haar kleindochter. Het meisje met de spierwitte haren leunt op een wandelstok die eens zo groot is als haarzelf. ‘Wat heb je een mooie wandelstok’, zeg ik terwijl ik het meisje voorbij loop. Ik hoor haar tegen haar oma zeggen; ‘Ze heeft een oog op haar shirt’. In een mum van tijd heeft ze een ogenschijnlijk kleine illustratie op mijn kledingstuk opgemerkt.
Ik verwonder mij over haar oog voor detail. Én ik verwonder mij over het feit dat de wandelstok mij is bijgebleven. Ik haast mij naar huis en pak het verjaardagscadeau van vorig jaar in mijn handen, en ja, ook dit is een wandelstok. Zo blij als een kind was ik destijds met het originele en ietwat bijzondere cadeau die ik van mijn vriend Niels Meijer overhandigd kreeg. Hij had drie dagen voorafgaand aan mijn verjaardag een Nature Quest beleeft, als onderdeel van het jaarprogramma van 365 Dagen Succesvol. Midden in de natuur, zonder eten, telefoon, notitieboekje of enige andere afleiding, bleef de vraag over; ‘Wat blijft er van je over als je niks meer hebt?’. Zoals Niels is, schoppend tegen de regels aan, heeft hij tóch een schilmesje meegenomen. Al kervend en snijdend heeft hij een doodgewone tak omgetoverd tot een ondersteunend en richtinggevend wandelstok voor het pad dat hij en ik individueel en samen afleggen. De woorden Open, Eerlijk, Verbinden, Vertraag, Step by Step, Dankbaar, Respect, Samen en de afkortingen J&N (Jet&Niels) en IBMDGG (ik ben meer dan goed genoeg) versieren het houtstuk.
Soms zijn we druk met het inbeelden van ons kompas. En soms staat deze al recht voor je neus en hoef je alleen maar alerter te zijn op datgene waar je oog op valt. Ik geniet van de momenten dat ik zo onverwachts weer iets over mijzelf leer. Over een week creëer ik hier heel bewust een moment voor. Ditmaal onderga ik zélf een (weliswaar ééndaagse) Nature Quest. ‘Wat blijft er van je over als je niks meer hebt?’. Ik ‘kijk’ er naar uit!
