Al lopend naar het terras puf ik al mijn adem uit. Beetje bij beetje en nog iets meer. Zelfs zover dat mijn buik naar binnen trekt om vervolgens in één beweging mijn longen weer te voorzien van nieuwe frisse lucht.
Zo, ik ben er klaar voor.
Ik neem plaats op de stoel naast de man die mij het komende uur volledig in zijn greep heeft. Ergens ben ik de laatste tijd op zijn werk en missie aangegaan en sta ik nu op het punt mijzelf hieraan te verbinden. Ik hoor mijzelf vertellen over mijn stoornis en de weg die ik tot zover heb bewandeld.
Ik vertel dat ik als kind dagelijks door het bos liep, over de vers gemaaide stroken gras sprong en met te grote laarzen langs de gevlekte koeien door de weilanden heen strompelde. Het was mijn thuis. Ik voel mij dan ook zo gelukkig dat ik dit in mijn nieuwe woonplaats op slechts enkele minuten rijden weer tot mijn beschikking heb.
Voordat ik naar Arnhem vertrok, was ik woonachtig in Twente. Ik richtte mij minder op het buiten zijn, ik was daarentegen helemaal gefocust op mijn werk binnen de pleegzorg. Ik raakte gepassioneerd in de werking van familiesystemen en vond het prachtig dit te analyseren en te sturen. En toen werd ik ziek….
Ik startte het Jaarprogramma van 365 Dagen Succesvol en hier werd mijn affiniteit voor persoonlijke ontwikkeling en systeemwerk versterkt. De ene ontroerende, verbazingwekkende en helende familieopstelling na de andere werd zichtbaar op het podium onder toezien van duizenden mensen. Ook mijn ogen begonnen hiervan te glinsteren en te tranen.
Begin dit jaar ben ik zelf een vraagsteller bij een opstelling van een Tantra cursus. Ik word geraakt in een oude pijn van een vroegere generatie, die ik bij mij draag. Hierdoor zet ik de vervolgstap om naar een traumatherapeut te gaan. Ze sterkt mij in mijn zelfhelend vermogen en wijst mij op mijn talent om overstijgend naar systemen te kunnen kijken.
Voor wie mijn vorige blog heeft gelezen, weet dat ik dit laatst in de praktijk heb kunnen brengen. Ik heb mijn primeur gepakt en was spontaan begeleider van een opstelling van mijn vriend, die ik overigens heb leren kennen bij 365 Dagen succesvol. Dit was het moment dat het voor mij helemaal klopte. Met alles wat de natuur ons bracht, zittend in een veilig geborgen kuil, staand op een zandbult om alles te kunnen overzien en een voorbij vliegende libelle die voor ons de transformatie symboliseert, voelden we ons rijker en rijker. Het stond mij goed; met blote voeten in het mulle zand, met mijn gevoel naar binnen en mijn aandachtige blik naar buiten.
‘Dit alles is wel zo’n beetje de aanleiding van ons kennismakingsgesprek’, zeg ik tegen mijn gespreksgenoot. Nadat hij mij meeneemt in zijn meest interessante, herkenbare en vernieuwende praktijkverhalen nemen we afscheid van elkaar. Bij thuiskomst haast ik mij naar de laptop. Met een grote glimlach en verhoogde adrenaline open ik zijn website en klik ik op de knop ‘Ja, ik doe mee’. Vanaf dat moment is het zeker, in september start ik met de basistraining Systemisch werk in de natuur!
“You can’t connect the dots looking forward; you can only connect them looking backwards. So you have to trust that the dots will somehow connect in the future. You have to trust in something – your gut, destiny, life, karma, whatever. This approach has never let me down, and it has made all the difference in my life” –Steve Jobs
